Zakelijke gegevens :

A) 'Mama Tandoori'

B) Ernest van der Kwast.

C) Noordhoff Uitgevers BV, Groningen/Houten - 2011 - 136 bladzijden.

Samenvatting : 

 Dit verhaal draait voornamelijk over de moeder van Ernest, mevrouw van der Kwast (Veena Ahluwalia). Hoe zij geboren is in India, haar cultuur en hoe ze zich gedraagt in de Nederland. Ze kwam met twee koffers uit India en kon hier een appartement kopen. De koffers die ze bij zich had werd geruild voor steeds grotere huizen, dat werd steeds weer verder verkocht, met een absurd hoge vraagprijs omdat mama Tandoori dat nog altijd gewend was van haar Indiaanse cultuur. Soms wel honderduizend euro meer dan wat de echte vraagprijs zou moeten zijn. Mama Tandoori had in India ook al vaak de voorpagina van de kranten gehaald, positief en negatief. Op de voorpagina van de 'Times of India' stond ze naast het sterfbed van de bekendste filmster van Bollywood, als zijn verpleegkundige. In Nederland had ze ook in de 'NRC handelsblad' gestaan. In slordige kleding, zwaaiend met de donderdagkrant in haar hand aan een tafel van het restaurant 'Popocatepetl', het favoriete restaurant van Ernest. De laatste keer dat ze op de voorpagina had gestaan was in 'De Ster van Kralingen' omdat de moeder van Ernest al meer dan twintig jaar boodschappen deed bij de supermarkt 'Den Toom'. Hierin had ze gezegt dat ze graag de allerlaatste klant had willen zijn in deze winkel maar dat iemand anders die kans had afgepakt. Het gezin 'van der Kwast' ging met z'n allen naar Frankrijk, behalve vader van der Kwast. Niet voor vakantie, maar om naar de genezelijke wateren in Lourdes te gaan voor Ernest's gehandicapte broertje Ashirwad. Mama Tandoori dacht dat Ashirwad was bezeten door de duivel en daarom deed ze er alles aan om de duivel te verwijderen, ze gaf niet op en probeerde álles wat ze maar kon bedenken. Op de heenweg konden ze met behulp van een neef naar de Jaarbeurs in Utrecht en werden daarna gelijk gebracht naar een bus die naar Frankrijk ging. In deze bus zaten allemaal christelijke gelovigen, met als enige zin die ze telkens opnieuw uitspraken: 'God is goed', waar ze zich allemaal aan ergerden. In Lourdes had mama Tandoori een aantal tactieken bedacht om in de rij naar de wateren voor te dringen. Met behulp van een rolstoel, gejat van een invalide Indiër kwamen ze binnen en probeerde ze alles wat ze zich kon bedenken, maar Ashirwad bleef nogsteeds hetzelfde. Ashirwad had de zuster uitgescholden voor vieze lesbische teringlijer omdat het 'heilige water' te koud was (dit was normaal, hij zei deze woorden altijd). Een tijd later gaat de oma van Ernest dood, Johanna van der Kwast. Mama Tandoori was altijd al aan het speuren naar de erfenis van haar en laat haar terwijl ze dement is, een document tekenen waardoor ze recht heeft op de keuken van Oma Voorst, zij heette zo omdat ze in Voorst woonde. De familie van der Kwast was niet zo'n hechte familie. De oom van Ernest, Helbert van der Kwast verhuisde naar Vancouver om daar rijk te worden door de landbouw en liet nauwelijks dingen van zich horen. Dan had je ook nog een andere oom, Willem van der Kwast. Hij woonde ook in Nederland en probeerde contact te maken met Helbert. Dit lukte en kwam naar Nederland en ging twee dagen daarna door naar opa van der Kwast die in Luxemburg woont. Dan reist Ernest met zijn moeder mee naar India, naar zijn twee tantes. Er is een ergere versie van zijn moeder en een minder erge versie, die leert hij goed kennen. Ook word hij geconfronteerd met de armoede van India. Dan gaat het verhaal over de vriendin en zoon van Ernest. Zijn zoon is 17 maand oud en woont bij zijn vriendin in Italië, Ernest zelf woont in Nederland.

Over de auteur :

Ernest van der Kwast is geboren in India, in de hoofdstad Bombay op 1 januari 1981. Hij is een Nederlands-Indisch auteur. 

Van der Kwast brak door in 2005 met de roman die hij had geschreven; ‘Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen’.

Hij had hiervoor ook al de verhalenbundel Man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken in 2003, maar die is niet zo bekend geworden als ‘Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen’.

‘Man zoekt vrouw om hem gelukkig te maken’ heeft van der Kwast onder het pseudoniem Yusef el Halal uitgebracht.

Zijn tweede roman ‘Stand In’ uit 2007, verscheen onder een pseudoniem, Sieger Sloot.

De doorbraak voor het grote publiek kreeg hij met de roman ‘Mama Tandoori’ in 2010.

Ook presenteert hij nu nog elke maand De Unie Late Night in Rotterdam.

Dat is zijn show, wat hij elke eerste donerdagavond van de maand doet, hier nodigt hij bijvoorbeeld; acteurs, feestbeesten, politici en meer uit.

Hij woont en werkt allebei in Nederland en in Italië.

Over het boek : 

A) Op de voorkant van het boek staan 2 benen met een koffer ernaast afgebeeld, dit vind ik goed bij het boek passen want mama Tandoori kwam in Nederland met koffers, meerdere koffers maar dit is er één van.

B) Het boek is niet aan iemand opgedragen.

C) De plaatsen die voorkomen in dit boek zijn Rotterdam, India en Italië, Ernest is geboren in Bombay (India), in Rotterdam woonde hij een groot deel van zijn leven en in Italië woont zijn vriendin en zijn 17 maand oude zoontje.

D) Het verhaal is geschreven vanuit meerdere perspectieven, Ernest, Mama Tandoori en Abhimanhyu (een jongetje die zijn dromen probeerde na te streven en wat hem gelukt is, ook al woonde hij in armoede in Bombay).

E) Het verhaal heeft een open einde want je weet niet hoe het verder zal gaan in Italië als Mama Tandoori binnenkomt bij de familie van der Kwast.

Leeservaringen :

Het onderwerp sprak me best wel aan omdat ik wel meer wou weten over de Indiaanse cultuur.

Nee, dit verhaal heeft me geen nieuwe kant laten zien, ik had de Indiaanse cultuur al wel zo verwacht.

Nee, ik ben niet door het verhaal aan het denken gezet, de Indiaanse cultuur is zoals die is. 

Ja, het is uitgekomen wat ik van tevoren van het verhaal had verwacht, hoe het ging tussen de personen in het boek.

Nee, ik ben niet anders tegen dit onderwerp aan gaan kijken na het lezen van dit boek, ik had het eigenlijk al wel zo verwacht.

Het onderwerp wordt tamelijk oppervlakkig uitgelegd, ze gaan lang door over bepaalde dingen die Mama Tandoori doet en dat kan soms best wel irriterend werken.. 

Het onderwerp is behoorlijk voorspelbaar omdat je al wel ziet aankomen wat er kan gaan gebeuren.

Nee, de gebeurtenissen in het boek hebben geen indruk op mij gemaakt.

Nee, er zit niet genoeg tempo in het verhaal want het is best wel langdradig over de Indiaanse cultuur van Mama Tandoori.

Nee, de gebeurtenissen zijn niet herkenbaar, ik heb zelf geen Indiaanse familie.

De gebeurtenissen zijn geloofwaardig en waarschijnlijk omdat het zo in het echte leven past.

De personages veranderen niet in het verhaal, ze blijven allemaal hetzelfde als dat ze waren.

Ik kan me goed verplaatsen in de problemen en gedachtewereld van de verhaalpersonen omdat ik me wel kan voorstellen hoe het is om een moeder te hebben zoals Mama Tandoori.

Ik kwam genoeg van de personages te weten om ze te begrijpen omdat je alle gedachten van Ernest meekrijgt.

Nee, ik zou niet op Ernest willen lijken, ik wil niet zo'n moeder als Mama Tandoori.

Nee, ik vind het verhaal niet spannend opgebouwd, het verhaal is niet spannend bedoeld.

Verwerkingsopdracht :

De verwerkingsopdracht; ' Misschien ben je ontevreden over het slot van het het verhaal. Schrijf er een ander slot aan'.

Toen Mama Tandoori voor de voordeur stond van Ernest in Italië, drukt ze hard en lang op de bel. Er het kwam geen antwoord vanuit het huis. Ze besloot een rondje te lopen om het huis en keek door alle ramen. Nogsteeds ontdekt ze geen enige vorm van leven. Toen besloot ze nog een keer lang en hard op de deurbel te drukken, schreeuwde verschillende keren naar boven, maar er kwam nogsteeds niets. Mama Tandoori had zelf al wel het idee dat ze niet thuis waren en had besloten om op de stoep te gaan zitten, ze kon toch niet naar huis omdat haar geld op was gegaan aan het vliegtuig en taxi, dit keer was het haar niet gelukt om gratis te reizen omdat ze Ashirwad niet mee had genomen. Dus geldde de begeleiderspas ook niet dit keer. Mama Tandoori was nogsteeds overstuur omdat ze blijkbaar niet in Italië aan prijsverlaging deden. Ze wou nu al zo snel mogelijk weg uit Italië als maar kon. Toen hoorde ze wat achter haar. 'Mama Tandoori? Mama Tandoori?' Vroeg een kinderstemmetje. Ze keek om en keek recht in het gezicht van een heel mooi, blond meisje, hooguit 1 meter 30 met een roze jurkje aan en een witte strik in haar haren. 'Ja ?' Zei ze. 'Kom je binnen? Mama wacht op jou'. 'Maar wie ben jij dan meisje?' Vroeg Mama Tandoori. 'Ik ben Lucia, Ernest is mijn papa'. Er werd niets meer gezegd en ze liepen samen, hand in hand, naar het huizenblok verder op en gingen door een voordeur naar binnen.